Steen

Hij heeft mij een steen gegeven.

Een warm gewicht in de diepte van mijn palm.

Iets dat ademt en zich nestelt

als een levend ei.

Dat ik dat uit moet broeden.

Dat ik dat kan.

Dat mij ergens nog iets rest van moederdrang

Iets dat niet enkel aan zichzelf

Maar ook nog aan een ander

Denken kan.

Dat ik het snakken staak

en ademhaal

Zoals je als het winter is, in je wanten blaast

Je krijgt het er niet warmer van

Maar damp stijgt uit de wol

Als een belofte.